Üzüm Bağları
Bitki Besleme Önerileri

Bitki besin maddesi gereksinimleri 

Üzüm asmalarında, diğer birçok bahçe bitkisine göre, daha az mineral eksikliği ve daha düşük bitki besin maddesi talebi olur.

Fosfor, potasyum ve kireç uygulamaları toprak testleri ve yaprak analizi sonuçlarına göre yapılmalıdır.

Azotlu gübre, topraktan sızma yoluyla kaybı en aza indirmek için aktif alım dönemlerinde uygulanmalıdır.

Bu, tomurcuk patlamasından veraison’a kadar olan dönemi ve yaprak dökümü gerçekleşmemişse meyve hasadından hemen sonrasını içerir.

Tek bir büyük bahar uygulaması yerine çoklu azot uygulamaları tercih edilir. Çoğu azot formu üzüm bağlarında eşit olarak kullanılabilir.

Mısırda bir sezon boyunca bitki besin maddesi alınımının dinamiği

Yukarıda aşağıdaki dinamik modeller gösterilmiştir:

• N alımı sezon başında nispeten düşüktür, meyve tutumuna kadar keskin bir şekilde artar, ardından hasada kadar keskin bir şekilde azalır ve hasattan sonra tekrar keskin bir şekilde artar.
• P de benzer bir model izler. Ancak sadece hasattan sonra artar.
• K alım oranı yukarıdakilerin hepsinden daha yüksek başlar; hasada kadar sert bir şekilde düşer ve hasattan sonra hafifçe toparlanır.

Bitki besin maddelerinin rolü

Azot

Yüksek verimi teşvik eder ve mahsulün vejetatif büyümesini sağlar.

Büyüme ve verimle doğrudan ilgili olan proteinlerin sentezinde kilit rol oynar.

Fosfor

İyi bir kök sisteminin gelişimini destekler. Çiçeklenme ve dolayısıyla meyve sayısı ve bakımı için bir ön koşuldur.

Bitkide uygun enerji yönetimi için gereklidir. Hücre bölünmesini geliştirir.

Potasyum

Şekerlerin meyvelere taşınmasını artırır. Onlarca enzimin co-faktörüdür. Özellikle stoma açıklığı yoluyla su yönetimini düzenler.

Meyvenin şeker içeriğini artırır. Birçok abiyotik ve biyotik strese karşı duyarlılığı azaltır. Koyu yeşil meyve rengini, sert meyve etini, şekli ve genel verimi iyileştirir.

Kalsiyum

Hücre duvarı stabilitesini destekler. Böylece bitkiye güçlü bir yapı ve hastalıklara karşı direnç sağlar.

Yeterli kalsiyum çiçek sonu çürüklüğünü (BER) önler. Ayrıca gelişmiş raf ömrü sağlar.

Magnezyum

Fotosentezde anahtar rol oynayan klorofil molekülünün merkezidir. Fe kullanımını artırır.

Bitkide fosfor taşıyıcısıdır. Hem bir enzim aktivatörü hem de birçok enzimin bileşenidir. Koyu yeşil meyve renginin elde edilmesine yardımcı olur.

Demir

Proteinler ve klorofil sentezi için gereklidir. Enerji transferi ve solunum sistemleri ile ilişkili birçok enzimde önemli faktördür.

Manganez

Şekerlerin ve karbonhidratların taşınmasını; tozlaşma ve tohum üretimini sağlar. Ca alımı ve kullanımı ile ilgili hücre bölünmesi ve hücre duvarı oluşumunda önemlidir.

Çinko

Temel bir büyüme hormonu olan oksin üretimini sağlar. Proteinleri ve klorofil sentezini teşvik eder. Nişasta oluşumu ve uygun kök gelişimi için gereklidir.

Bakır

N ve karbonhidrat metabolizmasında rol oynar. Fotosentez ve solunumda bir katalizördür. Amino asitlerin yapımında ve proteinlere dönüştürülmesinde görev alan enzimlere dahildir.

Molibden

Nitratları aminoasitlere dönüştüren nitrat redüktaz aktivitesi için önemlidir. İnorganik P’nin organik formlara dönüşümü.

Bitki besin maddelerinin eksikliği

Azot

• Olgun yapraklar: asma boyunca tek tip küçük meyve ve açık yeşil veya sarı renk
• Sürgün büyümesi: yavaş ve yaz ortasında durma
• Boğum araları: kısa
• Meyve olgunlaşması: erken
• Meyve kalitesi: kırmızı çeşitlerde zayıf renk dahil olmak üzere zayıf

Fosfor

• P eksikliği olan bitkiler zayıf köklere sahiptir, bodurdur ve küçük, koyu yeşil veya kahverengi yapraklar üretir
• Meyve tutumu azalır, dolayısıyla üretim düşer
• Fosfor eksikliği en çok toprak pH’ı çok düşük (lt;5.5) veya çok yüksek (gt;7.0) olduğunda görülür

Potasyum

• Yaşlı yapraklar en hassas olanlardır, marjinal kloroz gösterirler ve ciddi vakalarda yaprak kenarları ölür.
• Yapraklarda donuk koyu yeşil bir renk belirir. Yaz ortasından sonuna kadar yapraklar, özellikle kafesin batıya bakan tarafında bronz bir renge sahip olabilir. Bazı yapraklarda koyu lekeler veya benekler oluşabilir.
• K eksikliği, pH’ı yükseltmek ve toprağı Mg ile zenginleştirmek için yapılan dolomitik kireçtaşı uygulamasıyla daha da kötüleşebilir.
• Şiddetli K eksikliği asma canlılığını, meyve büyüklüğünü ve ürün verimini önemli ölçüde azaltır.

Magnezyum

• Yaşlı yaprakların sararması, dar bir yeşil sınırı koruyan ana damarlar arasında başlar. Bu damarlar arası kloroz ilk olarak dağınık lekeler şeklinde görülür. Daha genç yapraklar daha az etkilenir. Eksiklik şiddetli olmadığı sürece, yaz sonuna kadar belirginleşmez.
• Asmanın tamamı aşırı derecede etkilenmediği sürece genç terminal yapraklar hiçbir zaman belirti göstermeyebilir.
• Verim azalır.
• Mg eksikliği, yaprak klorozunun fotosentezi engelleyecek kadar şiddetli olması durumunda verimi azaltabilir ve olgunlaşmayı geciktirebilir.
• Eksiklik özellikle pH değeri 5.5 olan arazilerde ve yüksek oranda N, Ca veya K gübresi alan arazilerde, hafif topraklarda ve çok kurak yıllarda ortaya çıkar.

Demir

• Soluk damar arası sararması ilk olarak genç yapraklarda görülür. Diğer tüm yapraklar koyu yeşil kalır.
• Sürgün büyümesinde ve verimde azalma olur.
• Demir eksikliği olan bitkiler sarı ve bodurdur.
• oğunlukla alkali (pH 7.0) veya kireçli topraklarda yetişirken görülür ve aşırı kireçleme, kötü drenaj veya toprak veya besin çözeltisindeki yüksek metalik iyon konsantrasyonları ile de tetiklenebilir.

Manganez

• Belirtiler yaz ortasından sonuna kadar, damarlar arası kloroz veya taban yapraklarının sararması şeklinde ortaya çıkar.
• Mn eksikliği sadece fotosentetik olarak daha az aktif olan yaşlı yaprakları etkilediğinden, Mn eksikliğinden kaynaklanan verim kayıpları nadiren kaygı vericidir.
• Mn eksikliği pH 7 topraklarda ve kumlu, kireçli veya aşırı kireçli topraklarda görülür.

Çinko

• Genç yapraklar sararmış görünür ve boyutları daha küçük olma eğilimindedir.
• Demir eksikliğinin yol açtığına benzer damarlar arası sararma görülür.
• Yeni büyüme, bodur sürgünler üreten daha kısa boğum araları ile olumsuz etkilenir.
• Yaşlı yapraklar başlangıçta sarımsı yeşil damarlar arası kloroz gösterir; daha sonra sarı/beyazımsı renge dönüşür. Damarlar yeşil kenarlarını korur.
• Kısır olabilecek çok daha az çiçek oluşur.
•Küçük, olgunlaşmamış meyveli solmuş salkımlar oluşur.

Azot eksikliği                        Fosfor eksikliği  

Potasyum eksikliği                     Magnezyum eksikliği

Manganez eksikliği                    Demir eksikliği

Çinko eksikliği

Gübreleme Yöntemleri

Toprak Uygulaması

Asmanın 30-60 cm yakınına bantlama + hemen diskleme veya fertigasyon yoluyla azot uygulayın. Azot gübrelemesi gerekiyorsa, kumlu tınlı topraklarda yıllık 3,5-6 kg/da gerçek azot uygulaması olgun üzüm bağları için iyi bir başlangıç noktasıdır. Azot gübrelemesine ihtiyaç duyan genç bağlar (1. ve 2. büyüme sezonu) tipik olarak 3 kg/da’dan fazla gerçek azot gerektirmez.

Açık Alanlarda Damla Sulama İle Gübreleme ve Korumalı Yönetim  

Damla sulama bu bitkide çok yaygın olduğundan, gübreleme genellikle fertigasyon yoluyla, tamamen çözünür gübreler kullanılarak ve N-P-K-Ca-Mg oranları bitkinin her büyüme aşamasındaki ihtiyaçlarına göre uyarlanarak yapılır.

Yaprak Gübrelemesi 

Düzgün uygulanan bir yaprak gübrelemesi programı genellikle mikro besinlere odaklanır ve faydalı olabilir. Herhangi bir besin maddesi uygulamadan önce, etkilenen ve normal yapraklardan bir laboratuvar yaprak sapı analizi ve bir toprak analizi yapılmalıdır. Bu, sadece görsel semptomlardan daha fazla kanıtla profesyonel bir karar vermeye yardımcı olabilir. Çinko eksikliği, çiçeklenmeden 2-3 hafta önce yaprak gübresi uygulanarak düzeltilebilir. Fe bitkilerde hareketsiz olduğundan, sadece mevcut yapraklara uygulanmalıdır. Kloroz şiddetliyse ve devam ederse, 10-20 günlük aralıklarla tekrarlanan uygulamalar gerekli olabilir.