Teeltadvies voor erwten
Alles wat je wil weten over bemesting voor de teelt van erwten: praktische adviezen, geschikte producten en nog veel meer
Advies voor bemesting bij de teelt van erwten
-
Erwten gedijen het beste in grond met een pH-waarde tussen 6,0 en 7,5
-
Ze geven de voorkeur aan goed doorlatende, leemachtige grond met een goede vruchtbaarheid
-
Erwten doen het het beste bij koele temperaturen, met een optimale temperatuur tussen 13°C tot 21°C.
-
Ze hebben minimaal 6 uur direct zonlicht per dag nodig, maar kunnen ook enige schaduw verdragen.
-
Zorg voor een constante vochtigheid van de grond voor een optimale groei en ontwikkeling.
Gezonde erwtenplant
Optimale oogst van erwten
Voedingsbehoeften van erwten
Erwten hebben relatief bescheiden voedingsbehoeften, waarbij ze voornamelijk stikstof, fosfaat en kalium nodig hebben voor een optimale groei en opbrengst. Stikstofbinding door erwtenplanten helpt om een aanzienlijk deel van hun stikstofbehoefte te vervullen. Fosfaat is essentieel voor vroege wortelontwikkeling, terwijl kalium de algehele plantvitaliteit en stressbestendigheid ondersteunt.
Rollen van voedingsstoffen in erwten
- Stikstof (N): Essentieel voor de algehele plantengroei en ontwikkeling. Cruciaal voor de vorming van eiwitten, enzymen en chlorofyl in erwtenplanten.
- Fosfaat (P): Bevordert wortelontwikkeling, bloei en vruchtzetting. Belangrijk voor energieoverdracht en de vorming van DNA en RNA.
- Kalium (K): Faciliteert nutriëntenopname, waterregulatie en ziekteweerstand. Draagt bij aan enzymactivatie en fotosynthese.
- Calcium (Ca): Versterkt de celwanden en vermindert het risico op aandoeningen zoals bloesemrot. Speelt ook een rol in membraanpermeabiliteit en signaaloverdracht.
- Magnesium (Mg): Essentieel voor fotosynthese als onderdeel van chlorofyl. Ondersteunt koolhydraatmetabolisme en energieoverdracht. Reguleert enzymactiviteit en nutriëntenopname en -benutting.
Geschatte nutriëntenopname (kg/ha) door:
N | P2O5 | K2O | MgO | SO3 | CaO | |
---|---|---|---|---|---|---|
Zaden | 55-65 | 15-20 | 30-40 | 5-9 | 17-25 | - |
Veelvoorkomende tekorten en problemen bij de teelt van erwten
Bij het telen van erwten kunnen verschillende veelvoorkomende nutriëntentekorten en problemen optreden die de plantgezondheid en opbrengst kunnen beïnvloeden:
- Stikstoftekort: Symptomen zijn onder andere gestagneerde groei, geelverkleuring van oudere bladeren (chlorose) en verminderde opbrengst.
- Fosfaattekort: Kenmerken zijn langzame of gestagneerde groei, purperachtige verkleuring van bladeren, en slechte wortelontwikkeling.
- Kaliumtekort: Leidt tot geelverkleuring of bruining van de bladranden (necrose), zwakke stelen en verhoogde gevoeligheid voor ziekten.
- Calciumtekort: Veroorzaakt bloesemrot, gekenmerkt door donkere, ingezonken plekken aan de bloesemkant van de vrucht, wat de algehele opbrengst en fruitkwaliteit vermindert.
- Magnesiumtekort: Verantwoordelijk voor interveinale chlorose in erwtenplanten, waar de verkleuring tussen de bladerenvenen plaatsvindt terwijl de venen groen blijven. Dit kan fotosynthese en algehele plantengroei belemmeren.
- Zwaveltekort: Resultaat in algemene chlorose, vooral bij jongere bladeren, en gestagneerde groei van erwtenplanten.
Voorkomende ziekten en plagen
Echte meeldauw: Een schimmelziekte die witte poederige groei op bladeren veroorzaakt, wat de fotosynthese beïnvloedt en de opbrengst vermindert.
Wortelrot: Veroorzaakt door schimmelpathogenen in slecht doorlatende bodems, wat leidt tot wortelrot, verwelking en plantdood.
Luizen: Veelvoorkomende plagen die zich voeden met sap, wat leidt tot gestagneerde groei, gekrulde bladeren en verminderde opbrengst.
Herkennen van nutriëntentekorten bij erwten
Het opsporen van nutriëntentekorten bij erwten vereist zorgvuldige observatie van de symptomen en begrip van hun onderliggende oorzaken. Symptomen van stikstoftekort omvatten bleekgroene of geelverkleuring van bladeren en gestagneerde groei. Fosfaattekort kan zich uiten in langzame groei en purperachtige verkleuring van bladeren. Kaliumtekort wordt gekarakteriseerd door verkleuring of bruining van bladranden, gevolgd door necrose en bladkrullen. Ziekten zoals poederachtige schimmel zijn te herkennen aan de aanwezigheid van witte, poederachtige plekken op bladeren en stelen. Regelmatige inspectie van de erwtenvelden, gecombineerd met bodemanalyse en voedingsmonitoring, helpt bij vroege detectie en interventie, zodat telers passende corrigerende maatregelen kunnen nemen om tekorten te verhelpen en de gezondheid en productiviteit van de erwten te waarborgen.