Polysulphate reducerende sulfaatuitloging

Langdurig afgiftepatroon van Polysulphate®-meststoffen

2 min

Vermindert de kans op uitspoeling van sulfaat

Zwavel is een essentiële macronutriënt, dus er is meestal behoefte aan bemesting. Net als nitraat is sulfaat gevoelig voor uitloging en moet het zorgvuldig worden beheerd om dat risico te minimaliseren. Polysulphate, een nieuwe multivoedingsmeststof die wordt gewonnen in ICL’s mijn in Boulby in het Verenigd Koninkrijk, helpt het risico op uitspoeling te verminderen dankzij de langdurige afgifte.

Om de afgiftesnelheid van sulfaat in de bodem van Polysulphate meststoffen te vergelijken met die van ammoniumsulfaat, kaliumsulfaat en kieseriet (alle in korrelvorm), werd een experiment met bodemkolommen opgezet aan de universiteit van Nottingham, Verenigd Koninkrijk. De meststoffen, met equivalente zwavelhoeveelheden, werden toegevoegd aan de bovenkanten van gerepliceerde kolommen leemgrond die eerder was uitgeloogd. Om te bepalen hoeveel sulfaat er elke dag beschikbaar kwam uit de verschillende bronnen, werden de kolommen dagelijks uitgeloogd (gespoeld) met gedeïoniseerd water en werd het sulfaatgehalte van het percolatiewater gemeten.

 

 

De grafiek illustreert de langdurige afgifte van polysulphate. Al het sulfaat uit het ammoniumsulfaat kwam vrij en werd binnen zes dagen teruggevonden in het percolaat, vergeleken met 12 dagen voor kaliumsulfaat en 21 dagen voor kieseriet, terwijl het sulfaat uit polysulfaat gedurende ongeveer 50 dagen werd vrijgegeven voor opname door gewassen in de bovenste bodemhorizont. Dit waren extreme tests, maar ze laten zien dat het afgiftepatroon van sulfaat uit polysulfaat overeenkomt met de belangrijkste groeiperiode en vraag van een gewas. In tegenstelling tot sommige andere bronnen blijft Polysulphate het gewas van sulfaat voorzien, zelfs na zware regenval na toediening.

Polysulphate is geschikt als bron van sulfaat voor opname in meerdere bemestingen gedurende het seizoen, maar het is vooral sterk omdat het kan worden aanbevolen als een enkele vroege bemesting zonder een plotselinge hoge sulfaatconcentratie in de bodem te veroorzaken en met een minimaal risico op verlies door uitspoeling.