Uprawa kukurydzy: doradztwo w zakresie odżywiania upraw

Wszystko, co musisz wiedzieć o nawożeniu kukurydzy, najlepsze praktyki, odpowiednie produkty, doświadczenia polowe i więcej.

Doradztwo w zakresie odżywiania upraw kukurydzy (zea mays)

  • Kukurydza preferuje pH gleby między 6,0, a 7,2, ale radzi sobie także w glebach wapiennych, o pH nawet do 8,5, zwłaszcza w przypadku nawadniania, jak na południu Europy.

  • Składnikiem odżywczym wchłanianym przez kukurydzę w największej ilości jest potas. Okres intensywnego przyswajania tego składnika odżywczego zaczyna się od fazy 6. liścia (BBCH 16) i trwa do pełnego uformowania kolby (BBCH 59).

  • W piaszczystych glebach K może być wypłukiwany poza strefę ukorzenienia.

  • Dobre odżywianie roślin potasem w suchych latach uodparnia je na stres wodny.

  • To uprawa lubiąca wyzsze temperatury i udaje się najlepiej, gdy temperatury w ciepłych miesiącach wynoszą między 25 a 30°C.

  • Średnia temperatura latem poniżej 19°C szkodzi kukurydzy, ponieważ mechanizm efektywnego wiązania dwutlenku węgla jest uaktywniany w temperaturze 25°C w okresach kwitnienia i dojrzewania. Średnia temperatura w ciągu doby powyżej 26°C może przyspieszyć procesy kiełkowania, za to temperatury poniżej 15,5°C mogą je hamować.

Niedobór azotu w kukurydzy
Żółknięcie liści wskazujące na niedobór siarki w kukurydzy

Zapotrzebowanie na składniki odżywcze

NP2O5K2OMgSO3Ca
Kg/haKg/haKg/haKg/haKg/haKg/ha
Średnie pobranie jednostkowe w kg t -1 suche ziarno + słoma20-3311-1428-37547

 Tabela 1. Przyswajanie składników odżywczych przez kukurydzę uprawianą na ziarno [Grzebisz, 2007]

Dynamika przyswajania składników odżywczych przez kukurydzę w ciągu sezonu upraw

<em>Źródło: na podstawie Buchner i Sturm 1985 oraz UNIFA 2015; skala BBCH według Hack 1993.</em>

Źródło: na podstawie Buchner i Sturm 1985 oraz UNIFA 2015; skala BBCH według Hack 1993.

Rola składników odżywczych

Kluczowy parametrNP2O5K2OMgOCaOSO3
Plon++++++++
Liczba ziaren w kolbie+++++++
Zawartość białek+++++++++
Wzrost wegetatywny+++++++++

Deficyty składników odżywczych

MikroelementOpis
AzotObjawy na liściach: młodsze liście nabierają koloru bladożółtego lub jasnozielonego, równomiernie na całej powierzchni. Wczesne starzenie wierzchołków i żyłek centralnych. Później na wierzchołkach liści może pojawić się trójkątne żółknięcie. Żółknięcie zaczyna się od starszych dolnych liści i postępuje w górę rośliny. Łodygi są cienkie i patykowate. Kwitnienie jest opóźnione. Słaby wigor wegetacji. Układ korzeniowy staje się mniej bujny i spowalnia przyswajanie innych składników odżywczych. Obniżone plony z powodu niekompletnego wykształcenia ziarna w wierzchołku kolby.
FosforWystępowanie: Niewystarczająca dostępność P i osłabione przyswajanie przez korzenie z powodu zimnej, wilgotnej lub zbitej gleby. Objawy na liściach: Ciemnozielone liście; ciemnofioletowa/żółta chloroza, postępujące fioletowienie. Obniżone plony, opóźnione dojrzewanie. Wolne tempo wzrostu, częste obumieranie.
PotasWystępowanie: Niewystarczająca dostępność potasu. Zazwyczaj wywołana nierównowagą między K+, Ca2+, Mg2+ i NH4+ w glebie. Objawy na liściach: Ciemnozielone rośliny z widoczną, głównie na dolnych liściach, chlorozą wzdłuż krawędzi liści, zamieniającą się w brązowe smugi i nekrozę. U starszych roślin brązowienie wierzchołków i krawędzi liści. Plon: Obniżony, ze względu na mniejsze i niewykształcone w wierzchołku kolby ziarna.
WapńObjawy na liściach: objawy zaczynają się na młodych liściach, które odznaczają się jasnozielonymi lub białawymi planami lub smugami i często są zwinięte do tyłu.
MagnezObjawy na liściach: Zawsze pojawiają się na starszych liściach. Zielono-żółte rośliny z ciemnożółtą chlorozą międzyżyłkową. Chloroza, postępująca do rdzawo-brązowej lub fioletowej nekrozy.
SiarkaObjawy na liściach: Żółte smugi na liściach. Najpierw na najmłodszych liściach, bez nekrozy. Wyraźna chloroza międzyżyłkowa. Słaby wigor wegetacji. W zaawansowanych stadiach: karłowacenie roślin.
BorObjawy na liściach: Żółte, białe lub przezroczyste nekrotyczne plamy. Karłowacenie łodyg, ze względu na skrócone międzywęźla. Plon: znacznie obniżony ze względu na mniejsze i niewykształcone kolby.
MiedźObjawy na liściach: młode liście nabierają niebieskawo-zielonego odcienia i wyrastają spiralnie z okółka. Wierzchołki i krawędzie starych liści więdną, stają się biało-szare i mogą obumierać. Nieco nekrozy na krawędziach starszych liści, podobnie jak przy niedoborze K. Pąki: Obumieranie, często poprzedzone skracaniem międzywęźli. Łodyga: miękka i wiotka.
ŻelazoObjawy na liściach: Chloroza międzyżyłkowa młodych liści z letniego wysypu, podczas gdy użyłkowanie pozostaje zielone. W poważnym przypadku liście mogą prawie zbieleć. Zmniejszenie wymiarów.
ManganObjawy na liściach: Młode i średnio uformowane liście nabierają oliwkowego koloru, a ich środkowe części pokrywają się równomiernymi, biało-żółtymi smugami. Smugi przekształcają się w nekrozę z odpadaniem martwej tkanki od liścia. Objawy są zbliżone do niedoboru żelaza i potwierdzenie deficytu Mn wymaga przeprowadzenia analizy tkanki liści.
CynkObjawy na liściach: Bladożółto-zielona smuga chlorozy w dolnej połowie liścia lub po obu stronach żyłki centralnej, postępująca do bladobrązowej lub szarej nekrozy. Najczęściej występuje w fazach wzrostu V2–V8.

   

Niedobór azotu                                        Niedobór fosforu

   

Niedobory potasu

  

Niedobór magnezu                   Niedobór cynku

 

Niedobór siarki

Pytania i odpowiedzi

Oto kilka często zadawanych przez rolników pytań dotyczących uprawy winorośli.

  • Potas jest dla roślin najważniejszym składnikiem odżywczym w okresach stresu wodnego, ponieważ reguluje bilans wodny roślin.

    Ważny jest także magnez. Uprawa z odpowiednią zawartością magnezu na liściach lepiej radzi sobie ze skokami temperatury w upalne letnie dni.

  • W takim przypadku może być konieczne zaaplikowanie do gleby i na liście (nawożenie dolistne) dodatkowej ilości N i Mg, aby stymulować produkcję biomasy. Musimy pamiętać, że odpływ składników odżywczych podczas zbiorów jest znacznie wyższy niż w kukurydzy na ziarno, zwłaszcza potasu. Dlatego musimy przewidzieć dodatkowe zapotrzebowanie na nawozy, aby zwracać składniki odżywcze w trakcie rotacji upraw i utrzymać żyzność gleby.

  • 33 444 kg ziarna z hektara! W 2017 r. David Hula osiągnął ten rekordowy wynik na własnej farmie w Wirginii, za co otrzymał w tamtym roku nagrodę od amerykańskiego stowarzyszenia hodowców kukurydzy (NCGA).

  • Pozory mylą! Fioletowy kolor tej młodej kukurydzy może wydawać się objawem niedoboru P, ale w rzeczywistości jest cechą gatunkową. Zabarwienie młodych roślin niektórych gatunków następuje w reakcji na niskie temperatury w okresie wschodzenia i osadzania roślin. W takim przypadku nie występuje deficyt składników odżywczych, co okaże się w późniejszych fazach.

  • Jeśli uprawiamy kukurydzę w warunkach nawadniania, ilość wody jest bezpośrednio uzależniona od ewapotranspiracji. Ewapotranspiracja jest silnie powiązana z wilgotnością atmosfery, temperaturą i wiatrem.

    Z drugiej strony zapotrzebowanie uprawy na wodę wzrasta wraz z ilością biomasy. W sprawie planu nawadniania najlepiej zasięgnąć porady u lokalnego doradcy.

    W każdym razie woda musi być dostarczana stopniowo, ponieważ uprawa zużywa rezerwy wody w glebie. Gdybyśmy bowiem dostarczyli zbyt dużo wody naraz, u roślin wystąpiłby stres z powodu jej nadmiaru. Dostępne obecnie na wielu platformach zdjęcia satelitarne są bardzo przydatnym narzędziem do kontrolowania równomierności nawadniania i wykrywania punktowych problemów.

Powiązane uprawy

Poznaj inne uprawy

Pokaż wszystkie uprawy
thumb

Nasz asortyment

Zrównoważone i innowacyjne rozwiązania zwiększające plony z upraw

Poznaj nasze produkty
thumb

Nasza wiedza

Porady i wskazówki, informacje na temat rynku i uprawy

Poznaj naszą wiedzę
thumb

Nasze doświadczenia

Zobaczyć znaczy uwierzyć, wyniki doświadczeń z całego świata

Poznaj nasze doświadczenia